Hallo allemaal,

AAAH, over 3 weken ga ik al! Oké rustig amber, je hebt nog 3 hele weken...

Donderdag 31 augustus vlieg ik vanaf Amsterdam richting Sydney. Tijdens deze vlucht maak ik één stop in Dubai. (Gaaf :D) Daar ben ik ruim 3 uur ;), niet erg lang dus, maar ik ben er geweest! Hier doe ik ongeveer 8 uur over. Daarna vlieg ik rechtstreeks naar Sydney airport. Hier doe ik helaas nog eens 24 uur over. Ik zit gewoon een hele dag in het vliegtuig. EEN HELE DAG Maar dit is een zorg voor later...

Maar eerst, wat ging hieraan vooraf?

Ruim een half jaar geleden besloot ik mijn idee om au pair te worden voor te zetten. Ik heb me aangemeld bij Travelactive voor het au pair programma in Amerika. Nee dit is geen typefout, in eerste instantie wilde ik naar Amerika gaan. Om meerdere redenen ben ik kort daarna geswitcht en ben ik helemaal voor Australië gegaan. Hier had ik een veel beter gevoel bij. Want ja, wie zijn er nou leuker, vervelende Amerikanen of 'easy going' Aussies ? Waarom wilde ik zo graag dit au pair avontuur aangaan en waarom zo ver weg?! Vooral de laatste jaren van het VWO waren voor mij best wel pittig. Ondanks het feit dat ik nu al uitkijk naar het studentenleven, leek het mij slim om een tussenjaar te plannen voordat ik ga studeren. Natuurlijk kon ik ook gewoon gaan werken, maar ik wilde iets doen waar ik van zou leren en wat ook een onvergetelijke ervaring zou zijn. Naar het buitenland gaan spookte al langer door mijn hoofd. En ik wilde graag mijn Engels verbeteren. Via via kwam ik bij Travelactive en zij boden dit au pair programma aan. Dit was de perfecte combinatie voor mij. Nu kon ik én naar het buitenland én mijn Engels verbeteren én met kinderen omgaan. Dus waarom niet ? ''Maar waarom moet je dan naar de andere kant van de wereld gaan en niet bijvoorbeeld naar Londen Amber?'' Nou dat is heel simpel, welke kans krijg ik binnenkort nog om naar zo iets moois als Australië te gaan? Ik wilde er altijd al heen, het is te ver weg om even langs te gaan (zoals Londen), het is een Engelstalig land én de mensen zijn zo relaxt als m'n vader met een paar wijntje op ! Dus zo is mijn idee ontstaan.

Nu denk je, oké laten we meteen een gezin zoeken. Helaas is dit niet zo een, twee, drie geregeld. Als eerste moet je geaccepteerd worden voor het programma. Na veel formulieren en referenties werd ik eindelijk geaccepteerd!

Nadat ik dit mailtje had ontvangen, kon ik gaan corresponderen met de partnerorganisatie in Australië. Ik kreeg een account waarop ik kon zien met welke gezinnen ik zou matchen. Met de matches moest ik zelf contact opnemen, bijv. via Skype. Dit heb ik een aantal keer gedaan en ook een aantal keer geskyped. Ondertussen ben ik ook nog naar Venray gegaan voor een au pair workshop. Hier kregen we veel informatie, hebben we wat spellen gedaan en heb ik andere aupairs ontmoet. Uiteindelijk heb ik mijn gezin gevonden, namelijk de familie Morgenstern. Ze wonen in Sydney en hebben 1 kindje, Matthew. Matt is 1,5 jaar oud en blijkbaar een 'happy baby'. Hopelijk vindt hij mij ook lief... Ik vond het belangrijkste dat ik een klik zou hebben met het gezin. Dat had ik bij deze twee ouders meteen vanaf het 1e Skype gesprek. Dus dat zit zeker goed en ik kan met een gerust hart naar Australië.

Nu ik mijn gezin gevonden had, moest ik alle saaie zaken nog regelen... Van verzekeringen tot aan een telefoon abonnement, mijn visum en natuurlijk het vliegticket. Bijna alles is nu rond, dan hoef ik alleen nog maar mijn koffer in te pakken. Nouja 'alleen mijn koffer in pakken', dat wordt bij mij een drama... Maar dat is een zorg voor later ;). Oeps ik ga al bijna, dan ga ik maar eens beginnen met een inpak-lijstje te maken in plaats van zoveel te lullen hier.

Only 3 weeks left...

Leuk dat jullie mijn eerste blog hebben gelezen! De volgende blog zal ik plaatsen in Sydney, dan laat ik jullie weten hoe ik die lange vliegreis heb overleefd!

Liefs,

Amber

Australiamber.reismee.nl